دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ، روز گذشته برگزار شد.
هر چند ارائه تحلیل های نهایی از این رویداد بزرگ فرصت دیگری می طلبد ، لکن نکات زیر را می توان به طور اشارت وار و مختصر ذکر کرد:

1- حضور ده ها میلیونی مردم ایران در پای صندوق های رأی که به اذعان همه ناظران داخلی و خارجی "بی سابقه" بود ، یک «سرمایه ملی بی بدیل» است که بی اعتنایی به آن یا خدای نکرده ، بازیچه قرار دادنش ، بزرگترین خسران خواهد بود و امید که هرگز چنین مباد!

2- مسوولان برگزاری انتخابات ، باید مستدل و شفاف ، دلایل خود برای سالم بودن انتخابات را اعلام کنند تا هیچ اتهامی متوجه دولت آینده از بابت مشروعیت مردمی نباشد.
همچنین کسانی که مدعی وجود ناراستی هایی در این انتخابات هستند، باید از کلی گویی پرهیز کنند و مستند سخن بگویند.
در این میان ، شورا ی نگهبان با یک وظیفه سرنوشت ساز و حساس مواجه است تا به عنوان مقام عالی نظارتی بر انتخابات در این باره با عدالت داوری کند.
بدیهی است داوری منصفانه و غیرجانبدارانه این شورا ، هم به ارتقای جایگاه آن در افکار عمومی خواهد انجامید و هم دولت آینده را مستحکم تر خواهد کرد و به علاوه باعث خواهد شد عده ای که به نتایج اعتراض دارند به پیگیری قانونی اعتراضات خود امیدوار باشند.

3- با قطعی شدن نتایج و تأیید نهایی آن ، تمکین به نتیجه ، جزو قواعد بازی است هر چند که برای برخی افراد و گروه ها ناگوار باشد.
به هر حال جلب اطمینان افکار عمومی به این که از آرای آنها به درستی صیانت شده است ، راهبردی ترین موضوع انتخابات است که در صورت تحقق ، می توان به استمرار چنین مشارکت های بزرگی امیدوار بود. این موضوع ، بسیار بیشتر از این که چه کسی برنده شده یا باخته است ، اهمیت دارد.

4- انتقام کشی برنده انتخابات از بقیه و نیز کارشکنی بقیه در کار دولت جدید ، قطعاً به سود کشور و آینده آن نخواهد بود. بی گمان همکاری همگان در توسعه کشور و اجتناب از تنش و درگیری یک ضرورت اجتناب ناپذیر است.

5- از برنده انتخابات انتظار می رود قبل از آغاز به کار دولت دهم ، یک بار دیگر شعارها و وعده هایش را مرور کند و آنها را همیشه روی میزکارش داشته باشد تا هرگز فراموش نکند که مردم به چه شعارها ، برنامه ها و وعده هایی رأی داده اند.

6- از دولتی که از دل چنین مشارکت عظیمی بر می آید، طبیعتاً انتظار می رود با توان بیشتری در صحنه های بین المللی از حقوق ملت دفاع کرده و منافع ملی را پیگیری کند.

7- هواداران کاندیداها ، برغم آن که در مواجهه دائمی و نزدیک با یکدیگر بودند ، کمتر با یکدیگر درگیر شدند و کوشیدند به جای چوب و چماق ، حملات و ضد حملات تبلیغی خود را با شعار و شعر و پوستر و دست نوشته شکل دهند که نشان از رشد بلوغ سیاسی در جامعه ماست و باید از این بابت خرسند بود.

8 -جا دارد از نیروی انتظامی به نیکی یاد شود که در دوره 20 روزه تبلیغات انتخاباتی ، برغم حضور شبانه روزی هواداران کاندیداها در خیابان ها و غلیان احساسات حامیان آنها ، بسیار حساب شده عمل کرد و از تحریک تجمع کنندگان و ایجاد محدودیت های غیر منطقی برای آنان خودداری کرد و در عین حال در تمام این دوره ، کنترل اوضاع را بدون مداخله گری فیزیکی و برخورد خاص ، به دست داشت و در روز انتخابات نیز حافظ نظم فرایند رأی گیری بود.(که امیدواریم این رفتار ، بعد از اعلام نتایج نیز ادامه یابد.)